O Artyście
Oscar Claude Monet ( ur. 14 listopada 1840 w Paryżu, zm. 5 grudnia 1926 w Giverny) – francuski malarz, jeden z twórców i czołowych przedstawicieli impresjonizmu - prądu, który zrewolucjonizował dziewiętnastowieczne malarstwo.
Claude Monet był niemal w każdym sensie założycielem francuskiego malarstwa impresjonistycznego, termin ten pochodzi od jednego z jego obrazów "Impression, Sunrise" (Impresja, wschód słońca). Gdy był dzieckiem, jego ojciec chciał, aby przejął sklep spożywczy, ale on wolał zostać malarzem, a w wieku 11 lat, wstąpił do Liceum sztuk w Le Havre. Podczas pobytu w szkole średniej, był znany z karykatur, które rysował dla miejscowych notabli, biorąc za nie od dziesięciu do dwudziestu franków.
Pięć lat później, poznał artystę Eugeniusza Boudin, który wprowadził Moneta w arkana techniki olejnej oraz uczył go malowania "En plein air", na wolnym powietrzu - malarstwa plenerowego, niedopuszczalnego w malarstwie akademickim i stał się jego mentorem. W wieku lat 16 Monet udał się do Paryża, by uczyć się w Académie Suisse.W dużej mierze odbyło się to dzięki ciotce Marie-Jeanne Lecadre, która pokrywała opłaty za naukę. W akademi poznał Pissarro i zamiast studiować wielkie dzieła mistrzów, siadał przy oknie i malował, co zobaczył na zewnątrz. W Paryżu był kilka lat i poznał innych młodych malarzy, między innymi Édouarda Maneta. W czerwcu 1861 roku, wstąpił na siedem lat do pułku afrykańskiej lekkiej kalwarii w Algierii.
Ale jego pobyt skończył się po dwóch latach, kiedy zachorował na tyfus, a jego ciotka interweniowała by zwolnić go z wojska, o ile będzie kontynuował studia artystyczne. Po powrocie do Paryża, studiował malarstwo plenerowe razem z innymi znanymi teraz malarzami. Był tam Pierre-Auguste Renoire, Frederic
Bazille i Alfred Sisley. Renoir namalował kilka obrazów związanych z Monetem. Między innymi Moneta malującego w ogrodzie w Argenteuil, panią Monet, portret pt. "Claude Monet reading". Monet rozwinął styl malarski, który będzie wkrótce znany jako impresjonizm. W 1866 roku Monet triumfuje na Salonie pejzażem i portretem Camille, znanym od tej pory jako "Kobieta w zielonej sukni". Ale już w 1867 roku jury Salonu odrzuca jego obrazy, podobnie dzieje się w 1869. W czerwcu 1870 Manet żeni się z Camille. W 1872 roku maluje "Impresję, wschód słońca", tytuł daje nazwę całemu kierunkowi. Po wybuchu wojny francusko-pruskiej, Monet udał się do Anglii, przed powrotem do Paryża podróżował do Holandii, po czym wystawił wiele swoich prac w 1874 roku, na pierwszej wystawie impresjonistów. 5 września 1879 roku zmarła na gruźlice, po urodzeniu drugiego dziecka żona artysty - Camille . Na jej leczenie wydał on prawie wszystkie pieniądze, co jednak nie poprawiło stanu jej zdrowia. Wszystko to ponownie doprowadziło Moneta do depresji. Po śmierci żony, Monet zobowiązał się już nigdy nie żyć w ubóstwie i stworzył jedne z najlepszych dzieł w XIX wieku. W 1890 roku był na tyle zamożny, że kupił duży dom i ogród, gdzie mógł kontynuować malowanie przez resztę swojego życia. Jako dla malarza natury, ogród Moneta był jedną z jego największych inspiracji. Napisał dokładne instrukcje dla swoich ogrodników, z konkretnymi projektami i układami kolorów, zgromadził duży zbiór książek botanicznych. W pewnym momencie, zatrudniał siedmiu ogrodników na raz. W 1891 roku zmarł Ernest Hoschedé, kolekcjoner który kupił wiele obrazów artysty.
"Wszyscy chcą kupować Moneta: podobno nie nadąża malować"
Pissarro
W lipcu 1892 roku Monet poślubił wdowę po nim, Alice. Pomimo kłopotów ze zdrowiem, takich jak zawroty głowy i przede wszystkim problemy ze wzrokiem, Monet wyjeżdżał do Londynu i Wenecji, gdzie również malował (powstały tam takie dzieła jak Parlament londyński, czy Pałac Dożów).
Jego twórczość ewoluowała i coraz mniejsze znaczenie miała forma. Malarstwo Moneta zbliżało się do abstrakcji złożonej z barwnych plam. Najważniejsze dla niego stało się światło i wydobywany przez nie kolor. Bezustannie starał się uchwycić na płótnie to bardzo ulotne wrażenie chwili. Zadziwiał wibrującymi pejzażami i jasnością palety barw. Jego dzieła stanowiły podłoże dla stworzenia pointylizmu przez Seurata.
"Zawsze nie znosiłem teorii. Jedyną moją zasługą jest fakt bezpośredniego malowania z natury"
Po jego śmierci na raka płuc, spadkobiercą majątku został syn Michel, który odrestaurował i otworzył dla publiczności dom jak i rozległe ogrody.
Artyści malarze - przyjaciele i współpracownicy Moneta:
Alfred Sisley, Pierre-Auguste Renoir, Camille Pissarro, Edouard Manet, Frederic Bazille.
Nauczyciele:
Eugene Boudin, Charles Gleyre
Mieli wpływ na Moneta:
Gustave Courbet, Charles-Francois Daubigny, John Constable, J.M.W. Turner, Jean-Francois Millet, Alfred Sisley, Jacob van Ruisdael
Monet miał wpływ na:
Childe Hassam, Robert Delaunay, Wassily Kandinsky